Zaimki dzierżawcze w języku włoskim
Zaimki dzierżawcze w języku włoskim
Zaimki dzierżawcze to w języku włoskim pronomi possesivi. Zacznijmy jednak od tego czym są zaimki dzierżawcze? Otóż określają one przynależność czegoś lub kogoś.
mój, twój, jego, jej, nasz, wasz, ich, moi, twoi, nasi, wasi, ich
W języku włoskim zaimki dzierżawcze odmieniają się przez osoby, liczby i rodzaje. To oznacza, że ich forma się zmienia w zależności od osoby której dotyczą (1 osoba, 2, 3), liczby (liczba pojedyncza, liczba mnoga) i rodzaju (rodzaj męski, rodzaj żeński).
Zaimki dzierżawcze w liczbie pojedynczej
| rodzaj męski | rodzaj żeński | |||
|---|---|---|---|---|
| 1 osoba l. pojedyncza | mio | mój | mia | moja |
| 2 osoba l.poj. | tuo | twój | tua | twoja |
| 3 osoba l.poj. | suo Suo | jego Pana | sua Sua | jej Pani |
| 1 osoba l.mnoga | nostro | nasz | nostra | nasza |
| 2 osoba l.mn. | vostro | wasz | vostra | wasza |
| 3 osoba. l.mn. | loro Loro | ich Państwa | loro Loro | ich Państwa |
Zaimki dzierżawcze w liczbie mnogiej
| rodzaj męski | rodzaj żeński | |||
|---|---|---|---|---|
| 1 osoba l. pojedyncza | miei | moi | mie | moje |
| 2 osoba l.poj. | tuoi | twoi | tue | twoje |
| 3 osoba l.poj. | suoi Suoi | jego Pana | sue Sue | jej Pani |
| 1 osoba l.mnoga | nostri | nasi | nostre | nasze |
| 2 osoba l.mn. | vostri | wasi | vostre | wasze |
| 3 osoba. l.mn. | loro Loro | ich Państwa | loro Loro | ich Państwa |
Zaimki dzierżawcze w języku włoskim są poprzedzone przez rodzajnik określony lub nieokreślony.
il mio cane – mój pies
la mia casa – mój dom
il tuo gatto – twój kot
la tua bici – twój rower
la nostra amicizia – nasza przyjaźń
la vostra macchina – wasz samochód
i loro libri – ich książki
WYJĄTKI
Zaimek dzierżawczy nie jest poprzedzony rodzajnikiem jeśli znajduje się przed nazwami członków rodziny w liczbie pojedynczej (madre, padre, figlio, figlia, fratello, sorella, marito, moglie, itd.).
Zasada ta nie dotyczy zdrobnień (mamma, babbo, papà) oraz sytuacji w których nazwie członka rodziny towarzyszy określający go przymiotnik.
Powiemy zatem:
| mia madre | la mia mamma |
| tuo padre | il tuo papà |
| sua sorella | la sua sorellina, la sua sorella maggiore, la sua bella sorella, le sue sorelle |
| suo fratello | il suo fratellino, il suo fratello maggiore, il suo fratello sposato, i suoi fratelli |
| nostro nonno | il nostro nonnino, i nostri nonni, il nostro nonno materno |
| nostra nonna | la nostra nonnina, le nostre nonne, la nostra nonna paterna |
| vostro figlio | il vostro figliolo, i vostri figli |
| vostra figlia | la vostra figliola, la vostra figlia incantevole, le vostre figlie |
| loro zio | i loro zii |
Rodzajnik pomijamy w wykrzyknieniach, jak na przykład:
Caro mio! Mój drogi!
Dio mio! Mój Boże!
Zaimek dzierżawczy w języku włoskim nie jest poprzedzony rodzajnikiem również w niektórych wyrażeniach takich jak:
- a casa mia – u mnie w domu
- da parte mia – z mojej strony
- per colpa mia – z mojej winy
Loading ...
Cześć! Do tabeli przedstawiającej zaimki dzierżawcze w liczbie mnogiej wkradł się błąd: “suoi” oznacza nie tylko “jego”, ale również “jej” (np. i suoi libri – jego/jej książki), jak i “sue” to nie tylko “jej”, ale również “jego” (np. le sue mele – jego/jej jabłka). Podobnie “Suoi” i “Sue” odnoszą się zarówno do “Pana” i do “Pani” (w zależności od rzeczownika, z którym uzgadniają swoją formę). Tego samego rodzaju błąd dostrzegam też w powyższej tabeli przedstawiającej zaimki dzierżawcze w liczbie pojedycznej. Pozdrawiam serdecznie 🙂